Đerđ Lukač je poeziju Endrea Adija nazvao barjakom pod kojim se sve progresivno može okupiti kad nastupi vreme bitke, a i ostali savremeni kritičari slažu se da period modernosti mađarske književnosti nastupa sa stvaralaštvom upravo ovog pesnika, pripovedača i novinara, „savesti mađarske nacije”, revolucionara, proroka duhovnog preporoda i sveopšteg uništenja, upamćenog po nepokolebljivoj veri u društveni napredak i koliko i po svojoj poeziji, u kojoj je smelo razmatrao pitanja savremenog evropskog iskustva: ljubavi, prolaznosti, vere, individualnosti, rodoljublja…